برموج های اروند با دست بسته رفتند
تا هیچ کس نبیند بر دست های ما بند
با کنایه مصرعی می گویم و رد می شوم
دست حیدر،دست زینب، دست این غواص ها....
شرحی که گذشته است بر هر غواص
هم روضه ی "کوچه" دارد هم"عباس
آمدی سوی وطن،خسته نباشی پسرم
آبرو دادی به من،ای گل بی بال و پرم
حسرت دیدن تو موی مرا کرده سفید
ز فراق تو خم افتاده میان کمرم
مرد دریا دل من،موج حریف تو نبود
ز چه رو غرق شدی،دور شدی از نظرم؟!
سالها بود و نبودت همه روز و همه شب
لحظه لحظه به خداوند قسم زد شررم
آمدی باز کنارم که نگاهت بکنم
پیش چشمان منی، بر سر تو نوحه گرم
